16. Revenge so Sweet.

"Make me come alive, come on and turn me on.
Touch me, save my life, come on and turn me on
I'm too young to die, come on and turn me on."

Nicki Minaj

Cassie P.O.V

— Justin! — wyśpiewała Płytka Dziwka, podając mu wodę. Obróciła się w moją stronę z zabójczym wzrokiem. — Cassie.

— Dzięki — powiedziałam chłodno. Dała mi tą wodę, ponieważ kiedy pytała się Justina czy nie przynieść mu czegoś do picia, odpowiedział, by przyniosła dla nas obu. Płytka Dziwka starała się być miła przed Justinem, w sumie przede mną też. Ale dziwną rzeczą było…

Dlaczego uśmiechała się tak podstępnie?

— Mów dalej — zachęciłam Justina, by kontynuował. Siedzieliśmy w kuchni: ja, Justin, Ryan i Chaz, słuchających Justina, który opowiadał o swoich śmiesznych misjach.

Potem Chaz i Ryan wyszli, zostawiając nas samych. Mówili, że Justin uwielbia opowiadać historie i bardzo się wczuwa. Zostawili nas, by "zwiększył" do mnie uczucia. Ich słowa, nie moje. Opowiedziałam im o zakładzie i stanęli po mojej stronie. Chaz, ponieważ "myślał", że jestem seksowniejsza oraz dlatego że Płytka Dziwka "kradnie" od niego Justina. A Ryan, ponieważ… Cóż, nie powiedział mi dlaczego, ale mam wrażenie, że mam coś do Płytkiej Dziwki – coś, o czym nie mam pojęcia.

Na nieszczęście po ich odejściu Płytka Dziwka postanowiła wpaść, by zaoferować przyniesienie czegoś do picia. To była tylko wymówka, by mieć na mnie oko.

Przyszła i usiadła na stole obok Justina.

— Więc… — kontynuował Justin, otwierając puszkę napoju. Postanowiłam zrobić to samo i chwyciłam za swoją. — Gdy jechałem w dół miasta, napotkałem gang i…

POOOOOOH! Mrugnęłam raz. Mrugnęłam drugi raz, starając się zrozumieć, co się właśnie stało. Justin miał na wpół otwarte z szoku i zaskoczenia usta, a oczy rozszerzone. Płytka Dziwka przegryzła wargę, by nie wybuchnąć śmiechem.

Poczułam, jak napój spływa po moich włosach i spodniach. Namokły mi włosy, a oczy miałam lekko zamglone. Spojrzałam w dół na otwartą w połowie puszkę, podczas gdy reszta eksplodowała na moją twarz i odrobinę na Justina. Napój spływał po koszulce póki nie przemoczyło mi bielizny. Byłam lepka i morka.

— Co się stało? — wykrzyknął zszokowany Justin. Spojrzałam na niego rozszerzonymi oczami. Następnie spojrzałam na Płytką Dziwkę, która starał się jak mogła, by się nie śmiać. Posłałam jej oskarżycielskie spojrzenie, a ona popatrzyła się na mnie wyzywająco.

— Nie powinnaś potrząsać puszką. Każdy wie, że to spowoduje wybuch napoju. — Wzruszyła ramionami. Przymknęłam oczy. Jeśli to sprawi, że mogłoby zabić, byłaby martwą dziwką. Wstałam.

— Uważaj na siebie, mała dziewczynko. — Płytka Dziwka wywróciła oczami. Justin przeniósł spojrzenie ze mnie na nią i znowu na mnie. Był zdezorientowany.

Poszłam na górę wziąć prysznic. Gdy w końcu umyłam się z napoju i przebrałam w świeże ciuchy, postanowiłam złożyć Chazowi wizytę. Zapukałam w jego drzwi, po czym usłyszałam, że mogę wejść. Zrobiłam to.

— Co tam, Chaz! — wykrzyknęłam.

— Oh, hey, Cassie. — Leżał na łóżku z laptopem na kolanach.

— Więc… co robisz? — spytałam ze sztucznym uśmiechem.

— Internet. — Uniósł brwi cały czas skupiony na laptopie.

— Więc… jak bardzo chcesz zarobić dwadzieścia zielonych? — naturalnie spytałam.

— Mów. — Odstawił laptopa obok siebie, kiedy opowiadałam mu o planie.

(…)

— Na pewno się uda? — zapytałam po raz trzeci. Ten plan musi wypaść perfekcyjnie.

— Tak długo jak ona nosi spodnie, to jestem pewien — odpowiedział Chaz. Siedzieliśmy w rogu salonu, czekając aż Płytka Dziwka i Justin pojawią się, byśmy mogli do nich dołączyć na sofie. Dzisiaj była noc filmowa, więc za niedługo powinni zejść po schodach.

— Ryan, jesteś pewien, że włożyłeś jej do spodni mechaniczną kulkę? — Spojrzałam na Ryana, który wywrócił oczami.

— Spokojnie, Cassie. Rozmawiałem z nią i udawałem, że masuję ją po włosach i wtedy wpuściłem jej tą kulkę do spodni — zapewnił mnie Ryan.

— Wspaniale! — Zapiszczałam z podniecenia.

— Idą, chodźmy na kanapę. Usiądziemy na tej największej, a małą zostawimy Justinowi i Chelsey. — Skinęliśmy głowami. Po tym jak usiedliśmy na sofie, przyszedł Justin razem z Chelsey.

— Justin, włóż film — powiedział Chaz. Justin włożył płytę DVD, a za nim stała Płytka Dziwka jak zagubiony szczeniak.

— Cassie, mogłabyś zgasić światło? — spytał Justin.

— Jasne. — Skinęłam głową, nie ruszając się z miejsca. Justin wpatrywał się we mnie jakbym była obcym. Czułam się dziwnie pod jego spojrzeniem. — Co?

— Nie zgasisz? — syknął.

— Zgaszę, ale czekam, aż każdy usiądzie. — Wciąż wpatrywał się we mnie jakbym była dziwakiem.

— Dlaczego? — spytał, marszcząc brwi.

— By nikt się nie rozebrał czy nie rozlał napoju albo czegokolwiek. — Wzruszyłam ramionami, jakby to było oczywiste.

— Okay — mruknął cicho do siebie, gdy siadał na kanapie. Płytka Dziwka podążyła za nim. Proszę, usiądź mu na kolanach, proszę usiądź mu na kolanach. Jednak Bóg nie wysłuchał moich próśb, bo dziewczyna usiadła obok, przytulając się do Justina.

Spojrzałam na Ryana i Chaza, którzy wpatrywali się w parę. Posłałam Chazowi spojrzenie typu "zrób coś". Czułam, że Chaz prowadzi wewnętrzną dyskusję, co ma zrobić.

— Hey, Chelsey, może usiadłabyś tatusiowi na kolanach, bo ten film jest troszkę straszny. — Zachichotał. Ryan posłał mu pokerową twarz, a ja mentalnie uderzyłam się w twarz. Jak Rozbitkowie mogą być straszni?

— Nie, nie jest. — Justin zmarszczył brwi.

— Hey, ale scena na łódce, kiedy Jennie i sławny gość toną w morzu zawsze mnie przeraża — wymamrotałam.

— Wciąż nie masz zamiaru zgasić światła? — przypomniał Justin. Wywróciłam oczami.

— Spoko. Boże, nigdy wcześniej nie widziałam osoby, która ma taką obsesję na tym punkcie. Co za kochaniec światła — mruknęłam do siebie.

— Słyszałem to. — Usłyszałam Justina, kiedy doszłam do wyłącznika.

Na szczęście Bóg widocznie postanowił mi pomóc, bo zanim wyłączyłam światło, Płytka Dziwka wstała, posyłając mi spojrzenie typu "nigdy tego nie zrobisz". TAK! SZYBCIEJ! Teraz wyciągnąć mały pilocik ze stanika. Wspaniale. Teraz muszę nacisnąć mały guzik zanim dziewczyna usiądzie Justinowi na kolanach. To była niezła przyjemność, kiedy naciskałam mały czarny przycisk. Nie byłam pewna czy plastikowa kulka wypełniona czerwoną farbą wybuchnie.

— Co do cholery? — wykrzyknął Justin. Poczułam, jak na mojej twarzy pojawia się zwycięski uśmiech.

— Coś nie tak? — Spojrzałam na wstającą Płytką Dziwkę. Jej twarz była czerwona. Justin spojrzał na swoje spodnie, gdzie na ich środku widniała malutka czerwona plamka oraz tyłek Chelsey z wielką plamą. Wybuchłam śmiechem. — Ktoś tu chyba ma te dni.

Usłyszałam chichot Chaza.

— Nie wiesz, że nie siada się komuś na kolanach, gdy ma się okres? — Posłałam jej sztuczny współczujący uśmiech; poczerwieniała jeszcze bardziej, bardziej niż jej spodnie.

— Ew! — wykrzyknął Justin, marszcząc brwi z obrzydzenia. Życie nie może być bardziej doskonałe niż obecnie. — Teraz mam brudne spodnie.

— Ale ja… ja tylko… — Wyglądało na to, że nie wie co powiedzieć. Czułam się trochę winna… Okay, kogo chcę nabrać? To był najlepszy dzień w moim życiu… KIEDYKOLWIEK.— Ale to niemożliwe bym… Ja tylko…

Nie potrafiła dokończyć zdania. Kątem oka widziałam pękającego ze śmiechu Chaza.

— Powinnaś się cieszyć. Przynajmniej nie jesteś w ciąży — powiedziałam. Płytka Dziwka  zarumieniła się jeszcze bardziej i bez słowa pobiegła na górę.

Zastanawiam się, kiedy spostrzeże, że to była moja sprawka. Lepiej żebym teraz uważała na siebie.

— Mam wyłączyć światło? — zapytałam. Justin wstał, wciąż marszcząc brwi z obrzydzenia.

— Uspokój się. Muszę zmienić spodnie — powiedział. Wyglądał, jakby miał to zrobić właśnie teraz.

Następnie odszedł, a ja razem z Chazem wybuchliśmy śmiechem.

— O mój Boże! — krzyknęłam.

— Nieźle, Cassie. — Chaz w podziwie pompował policzka i mogłabym zrobić to samo. — To było genialne. Teraz mogę zapomnieć twoją wpadkę o Star Trekach i Star Warsach.

Udawałam, że strzepuję niewidzialny pyłek z ramienia.

— Starałam się jak mogłam. — Uśmiechnęłam się, po czym spojrzałam na Ryana, który wyglądał na poważnego. — Co jest zarozumialcu?

Uniósł na mnie wzrok.

— Czuję się winny. — Wzruszył ramionami.

— Nie powinna wylewać na mnie napoju — stwierdziłam.

— Tak… ale… — Spojrzał w bok.

— Hmm… ktoś tu się chyba podkochuje. — Wyśpiewałam.

— Podkochujesz się w blond dziwce? — zapytał Chaz, w szoku patrząc na Ryana.

— Ona nie jest dziwką — wymamrotał Ryan. Otworzyłam w oszołomieniu usta.

— O mój Boże! Podkochujesz się w niej — wykrzyknęłam. Ryan zbierał się powiedzieć bym się zamknęła, gdy wszedł Justin w koszykarskich spodenkach.

— Kto w kim? — spytał, siadając na moim miejscu. Cholera, miał usiąść ze mną na mniejszej kanapie. Z irytacji wywróciłam oczami. Zgasiłam światło i usiadłam na kanapie, na której chwilę wcześniej siedzieli Justin i Płytka Dziwka. Justin nacisnął play i film się zaczął.

— Stary, co do cholery? — wykrzyknął Justin, przyciągając moją uwagę. Spojrzałam na niego, siedzącego na podłodze i patrzącego wkurzonym spojrzeniem na Chaza, który tylko wzruszył ramionami.

— Moje nogi potrzebowały miejsca. Znajdź inne miejsce do siedzenia. — Zachichotałam na jego słowa.

— Co? Przestań się kurwa wygłupiać i zabierz te nogi — jęknął Justin.

— Nie. Siedziałeś na innej kanapie, a ja byłem tutaj pierwszy, więc mam pierwszeństwo— poskarżył się Chaz.

— Cassie wcześniej tutaj siedziała — stwierdził. Czy to źle, że serce zatrzymało mi się na chwilę, gdy wypowiedział moje imię?

— Tak, ale pozwoliła mi trzymać nogi na jej kolanach. Pozwolisz? — zapytał Chaz z kamienną twarzą. Mogłam sobie wyobrazić, że Justin oblizuje dolną wargę, przewracając oczami.

Przeniosłam swoją uwagę na film, który już leciał, kiedy poczułam zapadające się obok mnie miejsce. Spojrzałam w górę na Justina.

— Chaz zrzucił mnie z sofy — wyjaśnił, wydymając wargi. Starałam się jak mogłam, by go nie przytulić. Wyglądał jak zagubiony szczeniak.

— Widziałam — odpowiedziałam.

— Jeśli chcesz się ze mną poprzytulać to nie ma żadnego problemu. — Jego duże szczenięce oczka zastąpiły puszczenie oczka. Wywróciłam oczami, starając się ukryć rzeczywisty fakt, że jego flirtująca strona miała mnie.

— Myślę, że spasuję. — Lekko się uśmiechnęłam.

— Oh, dajesz. Wiesz, że chcesz. — Po tym złapał mnie za ramię i pchnął, przez co poleciałam w dół, uderzając go głową w ramię.

— Ouch! Ty gafo — wyjaśniłam, pocierając czubek głowy. Każdy spojrzał na mnie. — Co? Próbuję przestać przeklinać.

— Sorry, kochanie. Proszę, możesz spocząć na moich kolanach. — Próbowałam się nie zarumienić przez fakt, że nazwał mnie "kochaniem" albo dlatego, że leżałam mu na kolanach, a Justin bawił się moimi włosami, albo dlatego, że byłam bardzo blisko jego… prywatnego miejsca. — Ta, to moja ulubiona pozycja.

Tym razem nie mogłam powstrzymać się przed rumieńcem, więc mocno uderzyłam Justina, przyprawiając go o zaskoczenie.

— Bądź ostrożny, Justin, bo jestem blisko twojego wrażliwego miejsca. W tym momencie nie chcesz ze mną zadrzeć — ostrzegłam go.

— Nie zrobisz tego. — Przymknął oczy.

— Spróbuj. — Puściłam oczko. — A teraz shiiiu, leci film.

Więc wszyscy pozostaliśmy w ciszy. Oczywiście byłam szczęśliwa, że Płytka Dziwka nie wróciła do nas. Film był naprawdę fajny i nawet śmieszny. Justin bawił się moimi włosami, do tego było ciemno, więc poczułam się senna. Hey, na moją obronę – poszłam późno spać i wcześnie wstałam. Mózg nie mógł już mi się dłużej skupić na filmie, więc zdrzemnęłam się na pół godziny, opuszczając najlepszą część filmu. Po prostu się zgubiłam.

Powoli przesunęłam głowę do tyłu i do przodu, starając się znaleźć wygodniejsze miejsce. Odrobinę cofnęłam się. Justin położył dłoń na mojej głowie, by mnie zatrzymać. Zawahał się na chwilę, nawet na kilka sekund przestał oddychać. Wkrótce się uspokoił… Dziwne.

Podłożyłam pod głowę dłoń, zamiast poduszki, oraz by jakoś ulżyć Justinowi z ciężarem. Ponownie Justin zawahał się, ale tym razem przesunął się odrobinę nieswojo.

Pod dłonią poczułam zmianę. Wstrzymałam śmiech, w końcu pojmując o co chodzi. To rzeczywiście stało się zabawne. Postanowiłam poeksperymentować. Oh, a Justin stał się moją ofiarą. Przysunęłam się odrobinę bliżej jego krocza.

— Ahn… — zażenowany Justin przeczyścił swoje gardło.

— Przestań gadać. Wiesz, że nienawidzę, gdy ktoś to robi, kiedy oglądam — poskarżył się Ryan, wpatrując się w tv.

— Sorry. Ahn… — Justin, nieco głośniej, zaskomlał, kiedy przysunęłam się jeszcze bliżej jego małego przyjaciela, który postanowił zbudzić się do życia. Podniecać gości, wiedząc, że nie mogą nic zrobić jest bardzo zabawne, okropne, ale zabawne.

— Wszystko w porządku, Justin? — niewinnie spytałam, udając zdezorientowaną. Obróciłam głowę, by móc na niego spojrzeć, a przez to zwinęłam się w kłębek. Justin przesunął się trochę, przygryzając dolną wargę.

— Ta, ekstra — szybko wymamrotał. Zmarszczyłam brwi. Ekstra? On nigdy wcześniej tak nie mówił. — Wiesz, pomyślałem, że będzie ci wygodniej, jak podłożę pod twoją głowę poduszkę.

— Nie! Jest dobrze, ale dzięki. — Rozmawialiśmy cicho, więc Chaz i Ryan nie mogli nas słyszeć.

— Nalegam. — Zacisnął szczękę. Nie ośmielił się spojrzeć mi w oczy. Nawet bez światła mogłam dostrzec, że się rumieni.

— Justin, jesteś pewien, że wszystko okay? — Spojrzałam w dół na wypukłość na jego spodniach i Justin zarumienił się jeszcze bardziej. Udawałam zaskoczoną jakbym nie miała o tym zielonego pojęcia i lekko zachichotałam. — Teraz kumam.

Spojrzałam na Justina, który przygryzał dolną wargę. Uśmiechając się, ścisnęłam jego policzek.

— Awn, jak słodko. Ktoś tu jest chyba przeze mnie seksualnie pobudzony — śpiewająco wyszeptałam.

— Co? Nie, nie jestem — zaprzeczył; uśmiechnęłam się.

— Justiiiiiin — zanuciłam.

— Nie jestem — wykrzyknął z zaciśniętymi zębami.

— Justin, widzę — powiedziałam, wskazując na jego kolana.

— Nie jestem — odpowiedział tonem wskazującym koniec tematu. Może być straszny jeśli nie chce kontynuować rozmowy, więc lepiej się zamknąć.

— Zobaczymy — wymamrotałam.

— Co to ma znaczyć? — gorzko zapytał.

Nie odpowiedziałam. Prawą ręką sięgnęłam jego miękkich włosów, jego oddech przyspieszył. Następnie przeniosłam dłoń na szyję, na ramię, klatkę piersiową, pod koszulkę. Błądziłam po jego brzuchu, zataczając paznokciami koła. Dostawał ciarek pod moim dotykiem, aż w końcu jego wzrok był zaniepokojony.

— Co je… — Położyłam mu na ustach wolną dłoń, by go uciszyć.

— Shi shiu! — wyszeptałam. Spojrzałam na Chaza i Ryana, upewniając się, że nie patrzą.

Wiodłam ręką coraz niżej, aż dotarłam do twardej wypukłości. Niski, prawie niesłyszalny jęk wydobył się z ust Justina.

— Więc, co nie byłeś? — Uśmiechnęłam się, czując, jak jego przyjaciel stale się twardszy przez głaskanie.

— Przesta-ań… — Nie mógł znaleźć słowa, próbując wyciszyć jęk. Tym razem spróbowałam dostać się do spodni, już złapałam za bokserki, gdy Justin zatrzymał mnie.— Cassie. Pomóż mi z jedzeniem — głośno wykrzyknął, by Chaz i Ryan mogli usłyszeć. Następnie popchał mnie, nie dając mi nawet szansy na odpowiedź.

Idąc do kuchni, Justin cały czas mnie popychał. Posłałam mu niewinne spojrzenie.

— O co chodzi, J… — urwałam, gdy popchał mnie na ścianę. Uderzenie spowodowało ból, ale byłam zbyt zajęta wywracaniem oczu z przyjemności, jak Justin atakował moją szyję, szukając słabego punktu. Sięgnęłam do jego włosów, ciągnąc je delikatnie, co wywołało u niego jęk. Jego usta napotkały moją małżowinę uszną.

— Doprowadzasz mnie do szaleństwa — wyszeptał ochryple, natychmiast mnie podniecając. Jeszcze bardziej przygniótł mnie do ściany. Owinęłam mu nogi w pasie byśmy byli bardzo blisko siebie oraz bym mogła ocierać się o jego dolną część. Oboje jęknęliśmy w tym samym czasie.

Justin zaczął kołysać biodrami w ciągłym ruchu. Czułam jego twardość. Jego usta były wszędzie odkąd zaczęliśmy się o siebie ocierać. Na policzku, ramieniu, uchu, szyi, dekoldzie, ale nigdy na moich ustach.

Nasze ruchy przyspieszyły; kiedy Justin mnie pchał, położył głowę na mojej szyi co powalało mi czuć jego gorący oddech i słyszeć jego jęki. To sprawiło, że oszalałam.

W zasadzie nie uprawialiśmy seksu, ponieważ nie byliśmy w sobie, ale każdy kto by teraz wszedł, mógłby pomyśleć, że to robiliśmy. Z każdym kołysaniem bioder i pchnięć Justin cofał się razem ze mną, a następnie z powrotem pchał na ścianę z całą swoją siłą, więc mogliśmy bardziej się ocierać. Wiedziałam, że później będą bolały mnie plecy, pewnie z całą masą siniaków, ale, właśnie teraz, nie obchodziło mnie to. Czułam się tak dobrze.

Kiedy przyspieszyliśmy ruchy, czułam, że robię się ciasna, tak więc Justin wzmocnił kołysanie bioder tak bardzo, że nawet kartka papieru nie mogła stanąć nam na drodze. W końcu doszłam w ciszy. Nie byłam tą głośną. Wkrótce Justin jęknął, jakby to był jego czas spełnienia.

Oboje byliśmy bez tchu. Rozplątałam nogi i stanęłam na stopach, lecz Justin wciąż przyciskał mnie do ściany, opierając głowę na mojej szyi. Czułam jego gorący oddech.

Myślę, że ten moment był odrobinę słodki, widząc takiego Justina, trzymającego mnie w pasie z głową na mojej szyi, jakby opierał się na mnie. To był taki… wrażliwy moment. To sprawiło, że przyspieszyło bicie mojego serca tak samo, jak wzrosły uczucia do Justina. Byłam w czarnej dupie, pozwalając zakochać się w kimś takim jak Justin.

Wiem, że mógł usłyszeć przyspieszone bicie mojego serca. Lekko dziobnął mnie w szyj, a następnie (niestety) cofnął się z uśmiechem.

— Film. — Uniósł rękę bym mogła ją chwycić. Spojrzałam na niego, na jego dłoń i znowu na niego.

— Prawda — mruknęłam, chwytając dłoń, a następnie opuściliśmy kuchnię.

Myślę, że to jest start dla mnie i Justina. Albo przynajmniej mam taką nadzieję, bo znając Justina zapomni o wszystkim do jutra.  

__________

Uff, w końcu. Co o tym myślicie? Jak się podoba scena pomiędzy Cassie a Justinem? Tłumacząc ją miałam wypieki na twarzy haha. Następny w niedzielę (lub jeśli zaistnieją jakieś problemy to później). Dziękuję, że jesteście.  

nowy=30 komentarzy